ขอเชิญร่วมงานธรรมยาตราลุ่มน้ำลำปะทาวครั้งที่ ๑๓ ระหว่างวันที่ ๑-๘ ธันวาคม ๒๕๕๕ภเฉลิมพุทธชยันตี

จากบ้านกุดโง้ง ถึงวัดป่ามหาวัน (ภูหลง) จังหวัดชัยภูมิ เพื่อเฉลิมฉลองพุทธชยันตีซึ่งแปลว่าการครบรอบวันเกิดของพระพุทธศาสนาหรือวันครบรอบชัยชนะของพระพุทธเจ้า เราจะตามรอยอารยธรรมพุทธศาสนาในลุ่มน้ำลำปะทาวจากอดีตถึงปัจจุบัน ผ่านโบราณสถานสมัยทวารวดีและขอม

เหมือนปีที่แล้ว ผู้เข้าร่วมจะได้ทดสอบร่างกายและจิตใจด้วยการแบกสัมภาระของตัวเอง (รายการสัมภาระที่แนะนำ) ยกเว้นถุงนอนและเต๊นท์ที่จะนำขึ้นรถกองกลาง (ไม่มีเต็นท์ให้ยืมในปีนี้) ผู้ที่อายุมากกว่า ๕๐ ปีมีสิทธิพิเศษฝากของไปกับรถกองกลางได้ นอกจากนี้จะไม่รับประทานอาหารเย็น แต่จะมีน้ำปานะแทน จำกัดจำนวนคนไม่เกิน ๒๐๐ คน

Continue reading →

ขอเชิญร่วมงานธรรมยาตราลำปะทาว ครั้งที่ ๑๒ ประจำปี ๒๕๕๔ ซึ่งจะจัดขึ้นใน วันที่ ๑-๘ ธันวาคม ๒๕๕๔ นี้ ที่จังหวัดชัยภูมิ โดย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล ได้สรุปภาพรวมของงาน ดังนี้

“เริ่มต้นที่อุทยานตาดโตน และสิ้นสุดที่ภูหลง ครั้งนี้จะเน้นการเจริญสติให้มากขึ้นและท้าทายนักเดินยิ่งกว่าเดิน นอกจากงดข้าวเย็นแล้ว ยังให้แบกสัมภาระกันเอง (ยกเว้นเครื่องนอนเอาขึ้นรถได้) ใครที่อยากท้าทายตนเอง ขอให้ฝึกฝนร่างกายและเตรียมใจได้ตั้งแต่บัดนี้ ๓ เดือนครึ่งเป็นเวลาไม่น้อยสำหรับการแบกของ ๑๐ กก.และเดิน ๑๐ กก.ต่อวัน!” (Facebook post ณ วันที่ ๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๔)

อ่านรายละเอียดจากแผ่นพับ ด้านหน้า และ ด้านหลัง
ดาวน์โหลด กำหนดการเดิน และ แผนที่เส้นทางเดิน

>> ลงทะเบียนได้ที่นี่ <<

แนะนำรายการสัมภาระ เพราะปีนี้พิเศษที่ให้แบกสัมภาระเอง ยกเว้นเครื่องนอนที่ฝากรถส่วนกลางได้ ยกเว้นคนที่อายุมากกว่า ๕๐ ปีไม่ต้องแบกเอง

ทุกวันนี้ผมยังคงคิดอยู่เสมอว่าถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะใช้ชีวิตช่วงครึ่งหลังในชนบท เหตุผลหลักก็คือ ค่าครองชีพไม่สูง ไม่วุ่นวาย ผู้คนก็ดูเป็นมิตรดีไม่ซีเรียส ทั้งนั้นและทั้งนี้ก็ต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ว่า ชนบทที่ผมจะไปอยู่จะต้องอินเทอร์เน็ตให้ใช้ เพราะว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของผมมานานแล้ว

ระหว่างเดินธรรมยาตราผมได้มีโอกาสเห็นการประกอบสัมมาอาชีพของผู้คนมากมายหลายอาชีพ ส่วนใหญ่ก็คืออาชีพเกษตรกรชาวไร่ชาวนา อาชีพที่หลายคนทราบดีว่าเป็นอาชีพที่สำคัญต่อชาติ เป็นกระดูกสันหลังของชาติ แต่ไม่รู้เพราะอะไรกระดูกสันหลังของชาติไทยส่วนใหญ่มักจะบ่นว่ากันขรมว่ายากจน รายได้ไม่เพียงพอแก่รายจ่าย ผลผลิตทางการเกษตรราคาตกต่ำ ฯลฯ ที่สุดก็นำมาซึ่งการเป็นหนี้เป็นสินไม่รวยกันสักทีภ จะโทษใครดีล่ะ? ท้องฟ้า ผืนดิน เทวดา รัฐ ระบบการปกครองภ ระบบการบริหาร ระบบการศึกษา หรือว่า เบลอๆๆ

Continue reading →

บทความโดย : นายนกขมิ้นน้อยธรรมดา

บันทึกนี้เป็นเรื่องราวที่ได้สัมผัสมาจากประสบการณ์ตรงบนเส้นทาง ๙๒ กว่ากิโลเมตร จากเมืองเข้าสู่ป่า จากความสะดวกสบายเข้าหาความลำบาก จากที่อดๆอยากๆ เข้ามาอิ่มเอมกับธรรมชาติสองข้างทาง พบกับมิตรภาพมากมายแม้จะไม่รู้จักกันมาก่อน รวมถึงน้ำเปล่าที่ใสบริสุทธิ์จากชาวบ้านตลอดเส้นทางยังไงก็ลองติดตามอ่านดูครับ อาจจะมีรายละเอียดบางอย่างที่ตกหล่นไปก็ขออภัยครับ

Continue reading →

ตอนมาเดินธรรมยาตราครั้งที่ 9 และ 10 นอกจากจะมีเพื่อนเดินที่เป็นคนแล้ว ยังมีเพื่อนเดินที่เป็นสุนัขด้วยครับ

เดินธรรมยาตราครั้งที่ 11 ผมไม่สังเกตเห็นว่ามีสุนัขมาร่วมเดินไปกับเราไปตลอดทางเหมือนครั้งก่อนๆ จะมีบ้างก็เป็นบางครั้งที่มีมาร่วมเดินสักพักแล้วก็แยกทางหายไปภ เอ นึกแล้วก็เกิดคำถามครับ คิดว่าเจ้าตูบตัวนั้นน่าจะได้อนิสงค์อันใดจากการเดินไหมครับ ผมคิดว่าได้นะแต่นึกไม่ออกว่าได้อะไรหรืออย่างไร

เมื่อพูดถึงสุนัขที่พบเห็นระหว่างเส้นทางเดินภ ก็สะท้อนอะไรบางอย่างถึงวิถีชีวิตผู้คนที่นี่ภ ผมเคยสงสัยนะว่าสุนัขที่ผมเห็นส่วนใหญ่ ทำไมไม่ค่อยมีสุนัขสายพันธุ์ไทย มีแต่สุนัขพันธุ์ต่างประเทศหรือไม่ก็สุนัขพันธุ์ทางภ สุนัขบางตัวดูแล้วก็น่าจะราคาโขอยู่ เป็นต้นว่า พันธ์ชิตสึ, พันธุ์โกลเด้นฯ, ขนาดพันธุ์ร็อตไวเลอร์ยังมีเลย

มีข้อสงสัยแบบนี้ คนแรกที่ผมจะถามก็เห็นจะหนีไม่พ้นนายปุกปุย แช่นุ่นเพื่อนผม หมอนี่มักตอบอะไรที่มันยากๆได้เสมอ (แต่เรื่องง่ายๆ กลับไม่รู้เรื่องและชอบทำให้มันดูยาก ฮา)

Continue reading →

การที่ต้องตื่นขึ้นมาทำวัตรเช้าตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง เป็นอะไรที่สุดแสนจะทรมานสำหรับปุตุชนอย่างเราๆ ที่ปกติไม่ค่อยได้ตื่นเช้าบ่อยๆ แต่เชื่อเถอะว่าถ้าผ่านช่วงของความทรมานอันนี้มาได้ เราก็จะรู้สึกอีกแบบนึงนะ ภรู้สึกถึงความสดชื่นภายใต้อากาศที่หนาวเย็น รู้สึกถึงความตั้งใจของเพื่อนๆทุกคนที่มาร่วมทำวัตรเช้า รู้สึกถึงความสุขจากพิธีกรรมทางศาสนาที่มีความศักดิ์สิทธิ์ และรู้สึกถึงความสุขที่ได้สดับรับฟังการเทศนาสอนธรรมจากหลวงพ่อไพศาล วิสาโล ท่านเจ้าอาวาส วัดป่าสุคะโต จังหวัดชัยภูมิ

Continue reading →

สำหรับ Entry นี้ ผมคงจะไม่ได้พูดพร่ำทำเพลงอันใดมากมาย เพราะเชื่อว่าพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ คงอยากจะดูรูปกันมากกว่า ไว้วันหน้าผมจะมาเล่าความรู้สึกดีๆ ให้ฟังทีหลังนะครับ

บทความโดย

เอก – นายนกกระรางหัวหงอก

>> ดูรูป คลิกที่นี่เลยครับ <<

ขอเชิญชวนเพื่อนๆ เข้าร่วมโครงการ เดินธรรมยาตราลุ่มน้ำลำปะทาว ครั้งที่ 10 ที่ ชัยภูมิ ครับ

ก่อนอื่นคงต้องเกริ่นกันก่อนนะครับว่า โครงการธรรมยาตรา เป็นโครงการ ฟื้นฟูชีวิตและธรรมชาติ ลุ่มน้ำลำปะทาว ดำเนินงานมาตั้งแต่ปี่ ๒๕๔๓ ซึ่งมุ่งเน้นการประสานความร่วมมือแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมกระตุ้นให้เกิดความ รัก การพัฒนาจิตใจภายในที่ดีต่อคุณค่าของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมบนเทือกเขาภูแลนคาพื้นที่เขตลุ่มน้ำลำปะทาวของจังหวัดชัยภูมิโดยมีกิจกรรมหลักคือ การรณรงค์ด้วยการเดินเท้าอย่างสงบฝึกฝนจิตใจด้วยเมตตา ไปตามหมู่บ้านต่างๆ ๘ วัน ๗ คืน ร่วมรับฟังแลกเปลี่ยนเรียนรู้ปัญหาทุกข์สุขของชุมชน ประกอบศาสนกิจ ฟังธรรมและเทศนาให้เห็นคุณค่าของแม่น้ำ แผ่นดินและธรรมชาติ ที่หล่อเลี้ยงชีวิตผู้คนในลุ่มน้ำลำปะทาวโครงการนี้ จึงได้มุ่งเน้นให้ประชาชนได้ร่วมแรงร่วมใจ เพื่อคืนความบริสุทธิ์สดใสให้กลับสู่ชีวิต และลุ่มน้ำลำปะทาวอย่างยั่งยืนสืบไป อ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ

Continue reading →

ฝนหยุดตกชั่วคราวตอนเพลพอดี คณะธรรมยาตรามาหยุดตรงใจกลางตำบลแห่งหนึ่ง(จำชื่อตำบลไม่ได้อีกแล้ว) ดูเหมือนว่าชาวบ้านที่นี่เค้าจะเตรียมการต้อนรับไว้แล้วทั้งสถานที่และก็อาหาร ผู้คนในเมืองเล็กๆแห่งนี้น่าจะถูกล่อเลี้ยงด้วยการทำกสิกรรม เพราะรอบข้างมีแต่มันสัมปะหลังกับอ้อย

มีคนในคณะธรรมยาตราบอกว่า นี้คือ เกษตรกรรมตาเดียว คือปลูกอะไรได้เงินก็จะปลูกกันไปอย่างนั้น จนกระทั่งดินเสื่อมสภาพ จากผลผลิตที่เค้าเคยได้ วันข้างหน้ามันก็จะลดน้อยลงไปเรื่อยๆภ ผมคิดว่าที่เค้าพูดก็ฟังดูมีเหตุมีผล เค้ามองเห็นปัญหา เจ้าของไร่แถบนี้ก็น่าจะทราบปัญหาแบบนี้ดี แต่ก็ยังไม่เห็นมีอะไรมาหยุดยั้งการวิ่งของระบบทุนนิยมได้ภ ก็คงจะต้องรอให้บ้านเราเป็นทะเลทราย นั่นแหละถึงจะสำนึก

Continue reading →