วันนี้ผมได้มีโอกาสไปทำธุระที่จังหวัดแห่งหนึ่งของภาคกลางตอนบน นั่นก็คือ จังหวัดอุทัยธานี

สิ่งแรกที่ผมประทับใจเกิดขึ้นก่อนเข้าถึงตัวเมืองครับ ผมรู้สึกว่าคนที่จะเข้ามาจังหวัดนี้ต้องตั้งใจที่จะมาจริงๆ เนื่องจากตัวเมืองอุทัยธานีไม่ได้อยู่ใกล้เส้นทางหลัก คือเราต้องเลี้ยวซ้ายจากทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 32 มายังทางหลวงหมายเลข 333 และวิ่งตรงมาอีกไม่น้อยกว่า 12 กิโลเมตร จึงจะเข้าอำเภอเมืองครับ แต่บนเส้นทาง12 กิโลเมตรก่อนถึงตัวเมืองนั้นถนนหนทางสุดจะกว้างขวางและคุณสามารถทำเวลาได้จนคุณลืมเรื่องของระยะทางไปเลยล่ะ (แต่อย่าขับเร็วมากล่ะ อันตราย)

IMG_8049

Continue reading

IMG_3073

ถ้ามีโอกาสผมมักจะไปเที่ยวที่ ท้องฟ้าจำลอง กรุงเทพฯ ครับ เพื่อไปดูดาวตอนกลางวันแสกๆ

ที่นี่มีเครื่องฉายดาวในห้องโดมขนาดใหญ่ และยังมีวิทยากรคอยบรรยายให้ความรู้เกี่ยวกับดวงดาวและดาราศาตร์ให้เราได้ฟังอย่างน่าสนใจครับ

Continue reading

ผมได้ยินชื่อมิวเซียมสยามหรือพิพิธภัณฑ์สยามจากเพื่อนคนนึงในออฟฟิศ น้องเค้าบอกผมว่าที่นี่มีอะไรสวยๆให้ไปถ่ายรูปเยอะแยะ วันไหนว่างๆเราไปถ่ายรูปกันนะ ผมไม่ได้ตอบรับอย่างเป็นทางการเพราะไม่แน่ใจว่าจะสะดวกเอาช่วงไหน

แต่แล้วเช้าวันเสาร์ในช่วงฤดูร้อนวันหนึ่งที่แสนว่าง อยู่ๆผมก็เกิดอยากไปมิวเซียมสยามขึ้นมาซะอย่างนั้น ผมอยากจะโทรไปชวนเพื่อนคนนั้นคนที่เคยบอกผมเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ แต่ก็ไม่อยากจะรบกวน เลยแอบไปเองซะดื้อๆโดยไม่บอกใคร ฮ่าๆ ทำเอาน้องเค้าเคืองมาจนบัดนี้ เฮียต้องขออำภัยด้วยนะหนู เหอๆ

สำหรับเพื่อนๆที่พักอยู่ในกรุงเทพฯ หากต้องการไปเยี่ยมชม มิวเซียมสยามเดินทางไปไม่ลำบากครับ และผมก็มีแผนที่มาให้แล้วครับภ คลิกที่นี่เพื่อดูแผนที่

เดิมทีความคาดหวังของผมกับที่นี่ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการไปถ่ายรูปครับ แต่พอไปถึงที่นั่น แค่ตัวตึกก็ทำให้ผมรู้สึกถึงความขลังยังไงมิทราบได้

IMG_2825

Continue reading

IMG_4139

กว่าจะกลับจากหนองผักชีถึงที่พักที่ลำตะคองก็ปาเข้าไปทุ่มกว่า ระหว่างทางเดินกลับสองข้างทางมืดมากๆ ผิดจากขาไปคนละเรื่อง สักพักก็มีรถบริการส่องสัตว์ของอุทยานฯวิ่งตามหลังพวกเรามาเป็นขบวน

Continue reading

IMG_4071

กว่า 3 กิโลที่เราต้องเดินไปสู่เป้าหมาย ณ หอส่องสัตว์หนองผักชี ระหว่างทางพวกเราโดนทากไล่เกาะไล่ดูดอีกรอบแม้จะไม่มากนักเพราะอยู่บนถนนลาดยาง จะหนักหน่อยก็แต่เจ้าปุกปุยเพื่อนผม คงจำกันได้ใช่ไหมครับตอนที่พวกเราเจอแม่กวางสาวระหว่างทางเมื่อEntryที่แล้ว ปุกปุยเค้าลุยหญ้าข้างทางเข้าไปถ่ายรูปใกล้ๆแม่กวาง ยืนอยู่ประมาณ 5 นาทีได้ พอกลับออกมาอีกครั้งพี่ทากของเราก็เกาะขานายปุกปุยมาเป็นพวงเลยล่ะครับ เด็ดออกตั้งนานกว่าจะหมด สงสัยปุกปุยเค้าคงจะเดินเข้าไปเหยี่ยบวังทากเข้าให้แล้วกระมังครับ ฮ่าๆ

Continue reading

IMG_4040

หลังจากรับประทานอาหารเที่ยงกันเสร็จคณะทริปก็มานั่งคุยกันถึงจุดหมายที่จะไปเที่ยวกันต่อ ผมเสนอว่าเราน่าจะไปหอดูสัตว์หนองผักชี เนื่องจากวิวที่นั่นค่อนข้างสวยงามในหน้าฝน แต่เราจะต้องเดินเท้ากว่าสามกิโลเมตร ซึ่งทุกคนตกลง แต่ก่อนอ่านเราน่าจะเข้าไปดูพิพิธภัณฑ์ในที่ทำการอุทยานฯกันก่อน

Continue reading

ให้กินอิ่มเพียงครั้ง…
ให้สตางค์อิ่มไม่นาน
ให้ความรู้ให้งาน อิ่มทั้งครอบครัว … อิ่มทุกชีวิต

Continue reading

จากจุดเริ่มต้นของการเดินป่าศึกษาธรรมชาติ ณ อ่างเก็บน้ำมอสิงโต คณะเดินป่าทั้ง 6 ชีวิตก็เริ่มออกเดินกัน เนื่องจากฝนที่ตกก่อนหน้านั้นทำให้เส้นทางที่เคยเป็นทางดินตอนนี้เปลี่ยนไปเป็นล่องน้ำขนาดเล็กแทน การเดินขี้นเขาที่เป็นทางดินลื่นๆแม้จะเป็นภูเขาเตี้ยๆแต่ก็ทำให้การเดินยากอยู่ไม่น้อยครับ

IMG_4103

พวกเราเดินขึ้นเขามาไกลพอสมควรไม่นานก็มาถึงจุดที่เรียกว่าจุดพักซึ่่งก็คือบริเวณยอดเขานั่นเองครับ เดิมทีคณะตั้งใจว่าจะพักสักนิดนึง แต่ก็ไม่สามารถหยุดนิ่งอยู่กับที่ได้ เพราะมีแมลงมารบกวน เป็นแมลงดูดเลือดซะด้วย แถวบ้านผมเรียกพวกมันว่า เหลือบ

Continue reading

ยามเย็นอันชุ่มฉ่ำของสายฝน ต้อนรับวันเข้าพรรษา ผมและผองเพื่อนมีโอกาสได้กลับไปเยือนห้องเรียนแห่งประสบการณ์ห้องแรกของผม ที่มีร่องรอยแห่งความสุข เศร้า เหงา หวานและซึ้ง คลุ้งตลบอบอวนไปหมดทั้งผืนป่า ตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบย่างลงไปถึงสิ่งแรกที่พบก็คือ สายฝนที่หลั่งรินแบบไม่ลืมหูลืมตา

IMG_8007-001

ระหว่างที่เดินทางไปหาจุดที่จะสร้างบ้าน พักชั่วคราว (กางเต็นท์) สายตาสั้นเฉียบคมดั่งเหยี่ยวของผมไปสะดุดเข้ากับก้อนดำๆ กลางสนามหญ้า มันคือ “ลิงกัง” มีชื่อสามัญว่า Pig-tailed Macaque และมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Macaca nemestrina กำลังหอบหิ้วบางอย่างถ้าผมมองดูไม่ผิดมันน่าจะเป็นเศษอาหาร แล้วเศษอาหารที่ว่ามาจากไหน ? ด้วยความสอดรู้สอดเห็นของผมจึงตามไปดูหวังว่าจะได้รู้ว่า “ใคร” คือ ผู้ใจบุญ (บุญเกิดกับคนแต่บาปเกิดกับลิง)

Continue reading

วันนี้ได้พบประสบกับเรื่องที่ “เป็นตางึด” อีกครั้ง (ภาษาอีสาน แปลว่า อัศจรรย์ใจ) เพราะภาพที่เห็นไม่ใช่ครั้งแรกที่พบ แต่เป็นครั้งแรกที่มีกล้องติดตัวก็เลยได้ภาพนี้มา นั่นก็คือ “หมาเหนือเมฆ”

น้องหมาบนกำแพง

ไม่ใช่ชื่อหนังหรอกครับ แต่ที่เอามาพูดถึงเป็นเพราะหากเราเปรียบเทียบความสูงของกำแพงแล้ว สุนัขตัวนี้มันคงจะกระโดดไม่ถึงแน่เพราะต้นโมกสูงท่วมหัวผมอีก แต่มันคงต้องมีวิธีขึ้นอย่างแน่นอนครับ หลายๆ คนที่นั่งรอรถเมล์ป้ายนี้คงจะมองเป็นแค่เรื่องธรรมดา เพราะเป็น “เรื่องของหมามัน”

Continue reading