For 49 Days Exhibition Mind journey beyond death

ใจจริงผมอยากจะตั้งชื่อบทความนี้ว่า “ศิลปะสัจจะธรรมว่าด้วยเรื่องความตายและการเกิดใหม่ภายใน 49 วัน” แต่เกรงว่าจะไม่สื่อความหมายที่ตรงกับชื่องานจึงสมควรที่ใช้ชื่องานเป็นชื่อบทความครับ

เย็นวันอาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม 2552 ผมมีนัดกับนายนกขมิ้นน้อยธรรมดา นายเต่าจักร และพี่แตงไทภไปดูงานศิลปะสื่อแสดงสดและสื่อร่วมสมัย (Performance Art and Intermedia) ที่ สตูดิโอชั้น 4 หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร ตรงข้ามมาบุญครอง เซ็นเตอร์

ผมกับนายนกขมิ้นฯ มาสายเหมือนอย่างเคย ทำให้นายเต่าและพี่แตงไทยต้องรอนานจนเลยเวลาเข้างานไปพอสมควร ภรู้สึกสำนึกผิดและต้องขออภัยท่านทั้งสอมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ _/|\_
Continue reading

ในการเดินของมนุษย์เราบางครั้ง เราเดินอย่างเร่งรีบ เดินอย่างบ้าเลือด เดินอย่างเพลิดเพลิน หรือเดินอย่างทุกข์ระทม (ทั้งร่างกายและจิตใจ) หรือแม้กระทั้งเดินแบบใจลอยคิดฟุ้งซ่านไปในหลายๆ เรื่องในเวลาเดียวกันจนแยกไม่ออกว่ามีกี่เรื่องที่คิดกันแน่

หลายครั้งที่เราเดินอย่างมีและไม่มีจุดมุ่งหมายปลายทาง แต่ทุกย่างก้าวของเราก็รีบเร่งก้าว โดยไม่ได้คำนึงถึงเรื่องอื่นใดนอกจากระยะทางที่ไกลหรือสถานที่เราต้องการไปถึงจุดหมายปลายทาง แม้แต่บางครั้งลืมความเป็นตัวเป็นตนของตนเอง ลืมสังเกตสิ่งแวดล้อมรอบข้าง หรือแม้แต่ไม่ได้มองอะไรเลย จนข้อเท้าแพลงหรือประสบอุบัติเหตุ อาจจะเป็นเพราะเราเดินได้แต่ไม่มี “สติ”

ผมได้รู้จักการเดินแบบไร้สติมานานมากแล้ว จนวันหนึ่งได้เข้ามาสู่การเดินแบบมีสติ โดยเข้ามาร่วมกับ “คณะเดินธรรมยาตรา ครั้งที่ 10 ณ จังหวัดชัยภูมิ” แม้ว่าจะเป็นครั้งที่ 2 ที่ผมเข้ามาร่วมเดิน แต่ผมก็รับรู้ได้ถึงภาระอันยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ ที่มารองรับกิจกรรมต่างๆ ของชาวโลก ทั้งที่ทำร้ายและช่วยกันรักษาโลกใบนี้

Continue reading

วันที่ 10 ตุลาคม 2552 ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปชมการบินผาดแผลงของฝูงบิน F-16 ที่ดอนเมืองครับ จริงๆก็ไม่เชิงว่าเป็นดอนเมืองซะทีเดียวหรอกครับ ผมไปยืนดูบนชั้นจอดรถของไอทีสแควร์หรือหลักสี่พลาซ่าเดิม ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะผมหมดสิทธิ์ที่จะไปดูไกล้ๆที่ดอนเมืองครับ เนื่องจากรถติดไม่ขยับเลย

และนี่เป็นครั้งที่สองที่ฝูงบินผาดแผลงจากกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกาที่มีนามว่า “Thunderbirds” ได้มีโอกาสมาแสดงให้คนไทยได้ชมกันครับ พวกเค้าเริ่มต้นด้วยการบินไปรอบๆบริเวณของฝูงบินคล้ายเป็นการเคารพท่านผู้ชม

IMG_5282

จากนั้นก็เริ่มวาดลวดลายเด็ดของนักบินระดับโลก ด้วยการบินในแนวดิ่งแบบตั้งตรงระดับ 90 องศา จะหายไปจากฟ้า แค่ช็อตแรกก็หัวใจจะวายแทนนักบินแล้วล่ะครับ

Continue reading

วันนี้ผมได้มีโอกาสไปทำธุระที่จังหวัดแห่งหนึ่งของภาคกลางตอนบน นั่นก็คือ จังหวัดอุทัยธานี

สิ่งแรกที่ผมประทับใจเกิดขึ้นก่อนเข้าถึงตัวเมืองครับ ผมรู้สึกว่าคนที่จะเข้ามาจังหวัดนี้ต้องตั้งใจที่จะมาจริงๆ เนื่องจากตัวเมืองอุทัยธานีไม่ได้อยู่ใกล้เส้นทางหลัก คือเราต้องเลี้ยวซ้ายจากทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 32 มายังทางหลวงหมายเลข 333 และวิ่งตรงมาอีกไม่น้อยกว่า 12 กิโลเมตร จึงจะเข้าอำเภอเมืองครับ แต่บนเส้นทาง12 กิโลเมตรก่อนถึงตัวเมืองนั้นถนนหนทางสุดจะกว้างขวางและคุณสามารถทำเวลาได้จนคุณลืมเรื่องของระยะทางไปเลยล่ะ (แต่อย่าขับเร็วมากล่ะ อันตราย)

IMG_8049

Continue reading

IMG_3073

ถ้ามีโอกาสผมมักจะไปเที่ยวที่ ท้องฟ้าจำลอง กรุงเทพฯ ครับ เพื่อไปดูดาวตอนกลางวันแสกๆ

ที่นี่มีเครื่องฉายดาวในห้องโดมขนาดใหญ่ และยังมีวิทยากรคอยบรรยายให้ความรู้เกี่ยวกับดวงดาวและดาราศาตร์ให้เราได้ฟังอย่างน่าสนใจครับ

Continue reading

ผมได้ยินชื่อมิวเซียมสยามหรือพิพิธภัณฑ์สยามจากเพื่อนคนนึงในออฟฟิศ น้องเค้าบอกผมว่าที่นี่มีอะไรสวยๆให้ไปถ่ายรูปเยอะแยะ วันไหนว่างๆเราไปถ่ายรูปกันนะ ผมไม่ได้ตอบรับอย่างเป็นทางการเพราะไม่แน่ใจว่าจะสะดวกเอาช่วงไหน

แต่แล้วเช้าวันเสาร์ในช่วงฤดูร้อนวันหนึ่งที่แสนว่าง อยู่ๆผมก็เกิดอยากไปมิวเซียมสยามขึ้นมาซะอย่างนั้น ผมอยากจะโทรไปชวนเพื่อนคนนั้นคนที่เคยบอกผมเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ แต่ก็ไม่อยากจะรบกวน เลยแอบไปเองซะดื้อๆโดยไม่บอกใคร ฮ่าๆ ทำเอาน้องเค้าเคืองมาจนบัดนี้ เฮียต้องขออำภัยด้วยนะหนู เหอๆ

สำหรับเพื่อนๆที่พักอยู่ในกรุงเทพฯ หากต้องการไปเยี่ยมชม มิวเซียมสยามเดินทางไปไม่ลำบากครับ และผมก็มีแผนที่มาให้แล้วครับภ คลิกที่นี่เพื่อดูแผนที่

เดิมทีความคาดหวังของผมกับที่นี่ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการไปถ่ายรูปครับ แต่พอไปถึงที่นั่น แค่ตัวตึกก็ทำให้ผมรู้สึกถึงความขลังยังไงมิทราบได้

IMG_2825

Continue reading

ยามเย็นอันชุ่มฉ่ำของสายฝน ต้อนรับวันเข้าพรรษา ผมและผองเพื่อนมีโอกาสได้กลับไปเยือนห้องเรียนแห่งประสบการณ์ห้องแรกของผม ที่มีร่องรอยแห่งความสุข เศร้า เหงา หวานและซึ้ง คลุ้งตลบอบอวนไปหมดทั้งผืนป่า ตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบย่างลงไปถึงสิ่งแรกที่พบก็คือ สายฝนที่หลั่งรินแบบไม่ลืมหูลืมตา

IMG_8007-001

ระหว่างที่เดินทางไปหาจุดที่จะสร้างบ้าน พักชั่วคราว (กางเต็นท์) สายตาสั้นเฉียบคมดั่งเหยี่ยวของผมไปสะดุดเข้ากับก้อนดำๆ กลางสนามหญ้า มันคือ “ลิงกัง” มีชื่อสามัญว่า Pig-tailed Macaque และมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Macaca nemestrina กำลังหอบหิ้วบางอย่างถ้าผมมองดูไม่ผิดมันน่าจะเป็นเศษอาหาร แล้วเศษอาหารที่ว่ามาจากไหน ? ด้วยความสอดรู้สอดเห็นของผมจึงตามไปดูหวังว่าจะได้รู้ว่า “ใคร” คือ ผู้ใจบุญ (บุญเกิดกับคนแต่บาปเกิดกับลิง)

Continue reading

วันนี้ได้พบประสบกับเรื่องที่ “เป็นตางึด” อีกครั้ง (ภาษาอีสาน แปลว่า อัศจรรย์ใจ) เพราะภาพที่เห็นไม่ใช่ครั้งแรกที่พบ แต่เป็นครั้งแรกที่มีกล้องติดตัวก็เลยได้ภาพนี้มา นั่นก็คือ “หมาเหนือเมฆ”

IMG_8001

ไม่ใช่ชื่อหนังหรอกครับ แต่ที่เอามาพูดถึงเป็นเพราะหากเราเปรียบเทียบความสูงของกำแพงแล้ว สุนัขตัวนี้มันคงจะกระโดดไม่ถึงแน่เพราะต้นโมกสูงท่วมหัวผมอีก แต่มันคงต้องมีวิธีขึ้นอย่างแน่นอนครับ หลายๆ คนที่นั่งรอรถเมล์ป้ายนี้คงจะมองเป็นแค่เรื่องธรรมดา เพราะเป็น “เรื่องของหมามัน”

Continue reading