ไม่ได้มาอัพเดต Blog เสียตั้งนาน หยุดหลายวันนี้จึงเป็นโอกาสอันดีครับภธรรมดาของคนอายุเริ่มเยอะ ก็มักจะขุดเอาเรื่องเก่า ๆ มาเล่าใหม่ให้ฟังครับ จากบทความ ปีใหม่ บึงกาฬ ตอนที่ 1 ก็ได้สาธยายไปพอสมควรเกี่ยวกับการมาเที่ยวที่ “จังหวัดบึงกาฬ” ในช่วงหน้าหนาว และแม้ตอนนี้จะเข้าสู่ฤดูร้อนอย่างเป็นทางการแล้ว แต่ผมก็เชื่อว่าบทความนี้น่าจะเป็นประโยชน์กับเพื่อน ๆ ที่คิดจะไปเที่ยวที่นั่นอย่างแน่นอนครับ


ในเย็นวันแรกของการมาเยี่ยมบ้านที่บึงกาฬ ผม แม่ น้าสาว และน้าเขย นึกอยากจะหาอะไรทานกันริมแม่น้ำโขง เพราะไหน ๆ ก็มาบึงกาฬทั้งที ไม่ได้รับประทานอาหารในบรรยากาศอย่างนี้ ก็คงไม่ถึงซะเท่าไร

Continue reading

ตกปากรับคำไว้ตั้งแต่กลางปีว่าจะพาแม่กลับไปเยี่ยมบึงกาฬบ้านเกิด กอปรกับเป็นโอกาสอันดีที่จะได้กลับไปพบปะญาติสนิทมิตรสหายที่ไม่ได้เจอะเจอกันมานมนาน ส่วนหนึ่งก็น่าจะเป็นความต้องการที่อยากจะกลับบึงกาฬในช่วงปลายปี เพื่อจะสัมผัสอากาศหนาวเย็นที่เคยยลครั้งยังเยาว์ ซึ่งไม่ได้รู้สึกแบบนั้นมานานมากแล้ว อยากจะได้ความรู้สึกที่แสนจะอบอุ่นด้วยไมตรีจิตจากรอยยิ้มของคนบึงกาฬ ในฐานะที่เป็นอำเภอก่อนที่จะเลื่อนขั้นไปเป็นจังหวัดดูอีกสักครั้งหนึ่ง เอ จะว่าไปอันตัวเราก็คงหนีไม่พ้นพลังอำนาจของความอยากสินะ ^ ^ เหอ เหอ เหอ

Continue reading

บทความดีๆ จากปี 2002

(ทั้งหมดเป็นความคิดเห็นส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณ)

เห็นท่าน Webmaster จั่วหัวไว้ ผมก็เลยแห่ตามด้วยซะเลย เพราะงานที่ทำก็เกี่ยวข้องกับแม่น้ำโขง และพึ่งผ่านเทศกาลชมบั้งไฟพญานาคไปหมาดๆเมื่อวานนี้(21 ต.ค.45) ซึ่งขึ้นมา ประมาณหลายร้อยดวง ส่วนหนังเรื่อง 15ค่ำเดือน 11 ผมก็ได้ไปดูมาแล้วเหมือนกัน เป็นหนังไทยที่ดีมากเลย ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะเป็นญาติกับทีมงานของหับ โห้ หิ้น ซึ่งเป็นทีมสร้าง และที่มีหลายคนบอกว่าหนังเรื่องนี้เป็นการลบหลู่ความเชื่อของคน ถึงกับมีความพยายามจะแบนหนังเรื่องนี้นั้น เท่าที่ดูมาก็ไม่เห็นมีการลบหลู่อะไรทั้งสิ้น เป็นหนังที่เน้นเรื่องราวเกี่ยวกับพุทธศาสนา และส่งเสริมรักษาสภาพแวดล้อม อันนี้ต้องไปพิสูจน์

Continue reading

บทความดีๆ จากปี 2002

เพื่อนๆ หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมวันนี้ผมมาแปลกๆ กวนๆ ยังไงไม่รู้ อยากจะบอกว่าผมรู้สึกดีใจแบบบอกไม่ถูกที่พบนกชนิดนี้ แบบว่าบังเอิญครับเพราะเป็นครั้งที่ 3 ที่พบนกชนิดนี้ทำรังโดยที่พบในสถานที่ต่างกัน สงสัยแล้วใช่ไหมหล่ะครับ….อะตามมาผมจะเล่าให้ฟัง

Continue reading

บทความดีๆ จากปี 2002

สายวันหนึ่งผมได้มีโอกาสไปจังหวัดมหาสารความ ระหว่างที่เดินดูต้นไม้รอบพื้นที่ ผมไปเจอลูกไม้ประหลาดสีเหลืองสดเต็มต้นแทบไม่เห็นใบเลย เมื่อเข้าไปดูใกล้ๆ พบว่าคือ ต้นข่อย ชื่อท้องถิ่น ส้มฝ่อ(ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) กักไม้ฝอย(เหนือ) ส้มพอ (เลย) ขรอย ขันตา (ใต้) สะนาย (เขมร) ตองขะแน่ (กาญจนบุรี) ชื่อวิทยาศาสตร์ Streblus asper Lour. , MORACEAE และชื่อภาษาอังกฤษคือ Siamese Rough Bush, Tooth Bush Tree อืม…พอดูชื่อภาษาอังกฤษแล้วมันต้องมีอะไรมาเกี่ยวข้องกับฟันของเราแน่ๆ
จากตำราสารานุกรมสมุนไพรของ อ.วุฒิ วุฒิธรรมเวช ได้กล่าวไว้ว่า ข่อยเป็นพืชวัตถุ ประเภทต้น ส่วนที่มีสรรพคุณทางยา คือ ใบ เปลือก กระพี้ เยื้อหุ้มกระพี้ เปลือกราก ราก ลูกและเมล็ด จะขอยกตัวอย่างสรรพคุณที่สำคัญดังนี้

บทความดีๆ จากปี 2002


เย็นวันหนึ่งหลังจากที่ผมเดินทางกลับมาจากออกพื้นที่ พี่ชายตัวดีของผมโทรมาบอกว่าเจอรังนกอะไรไม่รู้มาทำรังที่ร้าน (พอดีผมมีร้านขายต้นไม้มีทั้งไม้ดอก ไม้ผล สมุนไพร และอื่นๆ ผมไม่ได้ค่าโฆษณานะwebmaster ) ผมก็เลยว่านกอะไรเหรอ ที่มาทำรังอยู่ในนั้น พี่ชายก็บอกมาทางโทรศัพท์ว่า “ไม่รู้ต้องเอ็งต้องมาดูเอง” ด้วยความสงสัยเช้าวันรุ่งขึ้นผมพอเลิกงานก็นั่งรถสองแถวไปที่ร้าน

Continue reading

บทความดีๆ จากปี 2002

มะเฟืองชื่อนี้ใครๆก็รู้จักผมคนหนึ่งที่ชอบกินมะเฟืองกับแหนมเนือง ( แหนมเนือง คืออะไรเหรอ คือ อาหารเวียดนามที่มีหมู แผ่นแป้ง ผักนานาชนิดและน้ำจิ้มกินคล้ายเมี่ยงบ้านเรานี้แหล่ะ ความจริงจะอธิบายมากกว่านี้แต่นึกได้ว่า web เราไม่ใช่รายการอาหารอันนี้เลยเก็บไว้ก่อน) อะมาเข้าเรื่องดีกว่า มะเฟือง ชื่ออื่น เฟือง (ใต้) สะบือ (เขมร) บักเฟือง,บักเฟียง (อีสาน) ชื่อวิทยาศาสตร์Averrhoa carambola Linn., AVERRHOACEAE ส่วนที่มีสรรพคุณทางยา คือ ใบ ดอก ผล เมล็ด เปลือกต้น ราก สรรพคุณทางยาที่สำคัญ

Continue reading

กลับบึงกาฬ 4 วันได้รูปที่ถ่ายจากโทรศัพท์มือถือมานิดหน่อย เรื่องที่จะเขียนเล่าให้ฟังก็เลยมีไม่มากครับภ งั้นก็ขออนุญาตเล่าต่อจากตอนที่แล้วเลยล๊ะกันนะครับ ในวันรุ่งขึ้นน้าแต๋วและน้าหรั่ง(น้าเขย)ญาติลูกพี่ลูกน้อง ก็อาสาจะพาไปเที่ยว “บึงโขงหลง” แหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมอีแห่งนึงของคนบึงกาฬครับ

06

ตอนเด็กๆ ผมจำได้ว่าเหมือนจะเคยไปที่นั่นสองสามครั้งได้ พวกผู้ใหญ่ในหมู่บ้านชอบเหมารถไปเที่ยวกัน เด็กๆอย่างผมก็เลยมีโอกาสได้ติดสอยห้อยตามไปด้วย และก็จำได้ว่าที่นั่นก็ไม่มีอะไรเสียนอกจากแอ่งน้ำขนาดใหญ่(มาก)ในตอนนั้นกิจกรรมทริปก็มีไม่มากเช่นกันครับ พวกผู้ชายไปหาปลาส่วนฝ่ายแม่บ้านผู้หญิงก็จะรอเอาปลามาทำกับข้าว ก็ดูชิวๆไปอีกแบบครับ ยังคิดอยู่เลยว่าวันนี้น้าๆจะพาไปทริปแบบนั้นหรือเปล่าหว่า

Continue reading

ช่วงนี้ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน ก็เลยลองค้นหารูปเก่าๆดู เผื่อจะได้นำมาเขียนบล็อคเล่าให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ในเครื่องมีรูปอยู่หลายโฟลเดอร์เลยที่ยังไม่ได้นำไปเขียน ก็นั่งดับเบิ้ลคลิกไปเรื่อยๆ และก็เจอรูปอยู่โฟลเดอร์หนึ่งที่ตั้งใจว่าจะนำมาเขียนในบล็อกนานแล้ว เป็นรูปจากโทรศัพท์มือถือที่ผมถ่ายไว้เมื่อกลางปี 2006 ครับ

23092006(010)

ตอนนั้นกลับไปเยี่ยมยายและหลวงลุงที่บ้านเกิด อำเภอบึงกาฬ (เป็นจังหวัดบึงกาฬ แล้ว) และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอยาย เพราะถัดมาตอนปลายปีท่านก็เสียชีวิตลงด้วยโรคชรา

Continue reading

จะเรียกว่าบ้านอย่างเต็มปากเต็มคำก็คงไม่ใช่ซะทีเดียวครับ ที่นี่เคยเป็นคอนโดฯที่เช่าเค้าอยู่ก่อนหน้าที่จะย้ายมาอยู่คอนโดฯของตัวเองในปัจจุบัน จำได้ว่าเวลานั้นเป็นช่วงเย็นของวันอาทิตย์ที่ไม่ได้ไปอยู่ในห้างที่มีแอร์เย็นๆ เหมือนอย่างที่เคยทำ ท้องฟ้ายามเย็น ของวันนี้ช่างดูแตกต่างกว่ายามเย็นวันก่อนก่อน แสงของดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลับของฟ้าช่างดูเข้มข้นแต่แอบแฝงไปด้วยความเหงาเสียเหลือเกิน

ท้องฟ้ายามเย็น

จริงอยู่ว่าแสงสุดท้ายของทุกเย็นอาจจะดูคล้ายกันแต่ก็ไม่เคยเหมือนกันสักวัน ความสวยงามนี้ก็แตกต่างกันไปตามบรรยากาศและฤดูกาล หากได้ลองให้เวลากับตัวเองสักนิด นิ่งหยุดอยู่ตรงนี้สักพัก ผมเชื่อแน่ว่าเราจะได้รับอะไรดีๆกลับมา อย่างน้อยที่สุดก็ความสุขจาก “ความสงบ” และอย่างมากที่สุดก็คือ “สติ” นั่นเองครับ

Continue reading