บทความดีๆ จากปี 2002
วันนี้ก็ขอสั้นๆ หน่อย เพราะช่วงนี้งานที่ทำงานเยอะมาก ต้องรีบสะสาง กลัวจะตกงานสังเกตุว่าช่วงนี้การค้าสัตว์ป่า กลับมาเป็นข่าวใหญ่อีกครั้งหนึ่ง โดยเฉพาะการจับกุมการลักลอบค้าตัวนิ่ม(สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ที่มีเกร็ดที่ทำหน้าที่เสมือนเกราะป้องกันอันตรายต่างๆ แต่ไม่สามารถป้องกันความตะกละของคน)ได้สัปดาห์หนึ่งหลายร้อยตัวสร้างความสงสาร และตระหนกตกใจให้กับปวงชนชาวไทยมากโขอยู่ นิ่มที่ถูกลักลอบจับมาค้านั้น ทางผู้ต้องหาอ้างว่าลักลอบออกมาจากประเทศเพื่อนบ้านเพื่อนำไปขายให้กับเศรษฐีมีเงินในต่างชาติกิน เพราะเชื่อว่าเป็นยาอายุวัฒนะ เสริมสร้างพลัง
แต่ผมมองในแง่หนึ่งว่า นิ่มพวกนี้ก็จับในไทย แล้วมาสวมตอเป็นนิ่มนอกมากกว่า เพราะสัตว์ป่าชนิดนี้ยังหาได้ไม่ยากนักในประเทศไทย ตามชานเมืองรอบๆกรุงเทพฯก็ยังพบได้อยู่(ไม่ขอบอกว่าที่ไหน เพราะเดี๋ยวจะเป็นการชี้ช่องให้ขบวนการค้าสัตว์ป่า) แต่แน่นอนล่ะขืนจับกันสะบั้นหั่นแหลกแบบนี้มีหวังหมดแน่ แล้วไอ้เรื่องความเชื่อเรื่องการกินสัตว์ป่านั้นน่ะ ก็อยากจะให้เลิกๆกันเสีย เพราะยังไม่ มีหลักฐานยืนยันว่าการกินสัตว์ป่า(ซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นผู้มีฐานะดี) จะเป็นประโยชน์อย่างใดต่อร่างกายและเท่าที่ผมสังเกตุดูตามข่าวทีวี ผู้ที่มีอายุยืน คือ ผู้ที่ยากจน และทำงานหนัก ซึ่งพวกนี้อย่า ว่าแต่สัตว์ป่า เลย เนื้อหมู เนื้อไก่ เขาก็ไม่ค่อยได้กิน หรือ เราดูง่าย อย่างพระวัดเส้าหลิน ที่ว่าแข็งแรงมาก เขาก็กินกันแต่พืช พลตรีจำลอง ซึ่งผมเคยเห็นในข่าวทีวีเมื่อนานมาแล้ว อายุ 50 ต้นๆยังโหนบาร์เดี่ยวได้(บาร์นี้หมายถึงเครื่องมือออกกำลังกายจริงๆ อย่าคิดเป็นอย่างอื่น) ท่านก็กินแต่ผัก ปัจจุบันท่านก็ดูแข็งแรงอยู่ ดังนั้น อาหารธรรมดาก็ดีอยู่แล้ว เหลือเฟือ ไม่ต้องไปเสาะแสวงหาอาหารพิสดารมากินกันอีกเลย นอกจากจะไม่เป็นประโยชน์แล้ว ยังอาจเป็นโทษอีกด้วย อย่างโรคเอดส์เนี่ย เห็นเขาว่ากำเนิดมาจากการนำลิงชนิดหนึ่งมาเลื้ยงซึ่งไม่ใช่ที่ ที่เป็นธรรมชาติของมัน มันเลยไม่สบาย โรคเลยติดมายังคน นี่ ขนาดแค่เอามาเลี้ยงนะเนี่ย ดังนั้น ใครอยากเสี่ยงต่อไปก็เชิญ ปล่อยให้สัตว์ป่ามันอยู่ในป่า ทำหน้าที่ ของมันไปตามธรรมชาติดีกว่า
และต้องขอชมเชยการทำงานของเจ้าหน้าที่ด้วยที่สามารถสกัดการค้าสัตว์ป่าได้ แต่ก็มีปัญหาให้ขบคิดอีกอย่างก็คือ ของกลางตัวนิ่มหลายร้อยตัวเนี่ย จะจัดการกันอย่างไร เป็นเรื่องที่หลายฝ่ายต้องมาช่วยกันขบคิดต่อไป
บทความโดย
โดย Day Walker