ยามเย็นอันชุ่มฉ่ำของสายฝน ต้อนรับวันเข้าพรรษา ผมและผองเพื่อนมีโอกาสได้กลับไปเยือนห้องเรียนแห่งประสบการณ์ห้องแรกของผม ที่มีร่องรอยแห่งความสุข เศร้า เหงา หวานและซึ้ง คลุ้งตลบอบอวนไปหมดทั้งผืนป่า ตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบย่างลงไปถึงสิ่งแรกที่พบก็คือ สายฝนที่หลั่งรินแบบไม่ลืมหูลืมตา
ระหว่างที่เดินทางไปหาจุดที่จะสร้างบ้าน พักชั่วคราว (กางเต็นท์) สายตาสั้นเฉียบคมดั่งเหยี่ยวของผมไปสะดุดเข้ากับก้อนดำๆ กลางสนามหญ้า มันคือ “ลิงกัง” มีชื่อสามัญว่า Pig-tailed Macaque และมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Macaca nemestrina กำลังหอบหิ้วบางอย่างถ้าผมมองดูไม่ผิดมันน่าจะเป็นเศษอาหาร แล้วเศษอาหารที่ว่ามาจากไหน ? ด้วยความสอดรู้สอดเห็นของผมจึงตามไปดูหวังว่าจะได้รู้ว่า “ใคร” คือ ผู้ใจบุญ (บุญเกิดกับคนแต่บาปเกิดกับลิง)