ผมได้ยินชื่อมิวเซียมสยามหรือพิพิธภัณฑ์สยามจากเพื่อนคนนึงในออฟฟิศ น้องเค้าบอกผมว่าที่นี่มีอะไรสวยๆให้ไปถ่ายรูปเยอะแยะ วันไหนว่างๆเราไปถ่ายรูปกันนะ ผมไม่ได้ตอบรับอย่างเป็นทางการเพราะไม่แน่ใจว่าจะสะดวกเอาช่วงไหน

แต่แล้วเช้าวันเสาร์ในช่วงฤดูร้อนวันหนึ่งที่แสนว่าง อยู่ๆผมก็เกิดอยากไปมิวเซียมสยามขึ้นมาซะอย่างนั้น ผมอยากจะโทรไปชวนเพื่อนคนนั้นคนที่เคยบอกผมเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ แต่ก็ไม่อยากจะรบกวน เลยแอบไปเองซะดื้อๆโดยไม่บอกใคร ฮ่าๆ ทำเอาน้องเค้าเคืองมาจนบัดนี้ เฮียต้องขออำภัยด้วยนะหนู เหอๆ

สำหรับเพื่อนๆที่พักอยู่ในกรุงเทพฯ หากต้องการไปเยี่ยมชม มิวเซียมสยามเดินทางไปไม่ลำบากครับ และผมก็มีแผนที่มาให้แล้วครับภ คลิกที่นี่เพื่อดูแผนที่

เดิมทีความคาดหวังของผมกับที่นี่ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการไปถ่ายรูปครับ แต่พอไปถึงที่นั่น แค่ตัวตึกก็ทำให้ผมรู้สึกถึงความขลังยังไงมิทราบได้

IMG_2825

Continue reading

ยามเย็นอันชุ่มฉ่ำของสายฝน ต้อนรับวันเข้าพรรษา ผมและผองเพื่อนมีโอกาสได้กลับไปเยือนห้องเรียนแห่งประสบการณ์ห้องแรกของผม ที่มีร่องรอยแห่งความสุข เศร้า เหงา หวานและซึ้ง คลุ้งตลบอบอวนไปหมดทั้งผืนป่า ตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบย่างลงไปถึงสิ่งแรกที่พบก็คือ สายฝนที่หลั่งรินแบบไม่ลืมหูลืมตา

IMG_8007-001

ระหว่างที่เดินทางไปหาจุดที่จะสร้างบ้าน พักชั่วคราว (กางเต็นท์) สายตาสั้นเฉียบคมดั่งเหยี่ยวของผมไปสะดุดเข้ากับก้อนดำๆ กลางสนามหญ้า มันคือ “ลิงกัง” มีชื่อสามัญว่า Pig-tailed Macaque และมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Macaca nemestrina กำลังหอบหิ้วบางอย่างถ้าผมมองดูไม่ผิดมันน่าจะเป็นเศษอาหาร แล้วเศษอาหารที่ว่ามาจากไหน ? ด้วยความสอดรู้สอดเห็นของผมจึงตามไปดูหวังว่าจะได้รู้ว่า “ใคร” คือ ผู้ใจบุญ (บุญเกิดกับคนแต่บาปเกิดกับลิง)

Continue reading

วันนี้ได้พบประสบกับเรื่องที่ “เป็นตางึด” อีกครั้ง (ภาษาอีสาน แปลว่า อัศจรรย์ใจ) เพราะภาพที่เห็นไม่ใช่ครั้งแรกที่พบ แต่เป็นครั้งแรกที่มีกล้องติดตัวก็เลยได้ภาพนี้มา นั่นก็คือ “หมาเหนือเมฆ”

น้องหมาบนกำแพง

ไม่ใช่ชื่อหนังหรอกครับ แต่ที่เอามาพูดถึงเป็นเพราะหากเราเปรียบเทียบความสูงของกำแพงแล้ว สุนัขตัวนี้มันคงจะกระโดดไม่ถึงแน่เพราะต้นโมกสูงท่วมหัวผมอีก แต่มันคงต้องมีวิธีขึ้นอย่างแน่นอนครับ หลายๆ คนที่นั่งรอรถเมล์ป้ายนี้คงจะมองเป็นแค่เรื่องธรรมดา เพราะเป็น “เรื่องของหมามัน”

Continue reading