กลับจากเดินธรรมยาตราถึงกรุงเทพฯในตอนเช้า มาทำงานตอนกลางวัน ตกเย็นก็ไปเที่ยวพักผ่อนต่อที่ เชียงคาน

มาเชียงคานใครๆ ก็อยากจะเห็นบ้านไม้เดิมๆ วัฒนธรรมเดิมๆ ของที่นี่ ซึ่งผมก็ได้เห็นทั้งหมดครับ บางคนบอกว่าที่นี่มันเปลี่ยนไปแล้ว ใช่ครับ มันเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปเหมือนกันกับหลายๆ สิ่งบนโลกใบนี้ที่เปลี่ยนไปนั่นแหละ แต่คนที่นี่เค้าก็เรียนรู้และเข้าใจนะครับว่าจะเก็บรักษาสิ่งใดเอาไว้หรือคงสภาพสิ่งใดเอาไว้ให้นานที่สุด

สำหรับความเปลี่ยนแปลงของเชียงคาน ผมคิดว่ามันอยู่ที่เราครับ ว่าจะมองอย่างไร มองหาอะไร เป็นเรื่องจำเพาะของแต่ละบุคคลนะ แต่สิ่งสำคัญที่สุดเราต้องไม่ลืมใส่ใจกับสิ่งอื่นรอบด้านด้วย โดยเฉพาะกับคน เพราะทุกสิ่งที่เปลี่ยนไปหรือคงอยู่ คนมักเป็นตัวแปรหลักและเป็นตัวแปรตามอยู่เสมอ

จะอย่างไรก็ ขอสนับสนุนให้พี่น้องและผองเพื่อนได้เดินทางท่องเที่ยว ตราบเท่าที่สังขารของเราจะอำนวยครับ ผมเชื่อเสมอว่าการเดินทาง สามารถเปลี่ยนหลายสิ่งหลายอย่างในตัวเราได้