สำหรับผม วันนี้วันสุดท้ายของทริปนี้ แน่นอนว่าต้องท่องเที่ยวให้คุ้มซะหน่อย
พี่ตุ้มบอกว่าไม่ไกลจากที่ทำการอุทยานฯ มีศูนย์วิจัยและเพาะพันธุ์พืช ถ้าพวกเราสนใจพี่เค้าก็จะพาไปดูครับภ จริงๆแล้วศูนย์แห่งนี้มีชื่อเรียกนะครับ แต่ผมจำไม่ได้ ต้องขออภัยด้วยครับ
คนที่ไปด้วย หลายคนมานั่งตรงกระบะกัน ทั้งที่เบาะหลังคนขับก็มีที่นั่งเหลือ ผมก็เป็นคนหนึ่งล่ะที่ชอบนั่งกระบะหลัง เพราะรู้สึกชิวๆกินลม กินบรรยากาศ มันดีจริงๆครับภ อ่อ ผู้ชายที่เห็นด้านล่างคือพี่ตุ้มเม้งครับ พี่ใหญ่ของผมเอง
เมื่อวานหลังกลับมาจากตลาดเย็นในตำบล พวกเราก็ยังคงกินข้าวเย็นต่อ(แล้วอย่างนี้จะไม่ได้อ้วนไหวเร้อ) ในวงข้าวต่างคนก็ต่างพูดคุยกันถึงเรื่องการเดินป่าที่ตอนกลางวัน อ่อ ลืมบอกไปครับว่าเจ้าบอยกับลูกศิษย์ได้เดินทางกลับกรุงเทพฯแล้ว หลังกลับจากเดินป่าเพราะต้องรีบกลับไปสอนในวันจันทร์ครับ
ผม นายปุกปุย พี่ตุ้ม นายปุ้ม นายเต่า นั่งคุยกันจนถึง 4 ทุ่มกว่าๆ ก็เข้านอนเอาแรงกัน พรุ่งนี้ตั้งใจว่าจะไปวัดดวงนั่งดูช้างป่ากันอีกรอบ เผื่อจะเจอ
ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZzz
ตอนเช้าหลังรับประทานอาหาร มีเรื่องให้ต้องตื่นเต้นอีกแล้วครับท่าน อาจารย์ชลธรเดินมาบอกพวกเราว่าให้ช่วยกันไปตามหาช้างป่าหน่อย ฟังไม่ผิดครับ ตามหาช้างป่า อาจารย์บอกว่าได้รับแจ้งจากส่วนกลางมาว่าอาจมีช้างป่วยและอาจจะล้มไปแล้วก็เป็นได้ พวกเราก็เลยนั่งรถกระบะของอุทยานฯบึ่งเข้าไปที่จุดที่คาดว่าจะเป็นที่เกิดเหตุบริเวณไรสัปรดของชาวบ้าน ซึ่งอยู่ไกลจากตัวอุทยานฯหลายกิโล
หลังจากพักผ่อนกันสาแก่ใจ พวกเราก็ออกเดินทางกลับสู่ที่ทำการอุทยานฯ ลุงใจถามพวกเราว่าอยากกลับทางเดิมที่มาหรือว่าอยากจะกลับทางใหม่ พวกเราก็ใจตรงกันครับว่าน่าจะไปทางใหม่ เพราะมาทั้งทีก็น่าจะได้เห็นอะไรใหม่ๆหลายๆอย่าง จริงไหมครับ
ทว่าทางใหม่ที่ลุงใจแกบอกคือการเดินลุยน้ำครับ
แกบอกว่าการเดินกลับตามทางธารน้ำจะใกล้กว่าทางเดิมที่เราเข้ามาอยู่ประมาณเกือบครึ่งแต่อาจจะเดินลำบากหน่อย ระหว่างทางแกบอกว่าเราน่าจะเก็บผักไปกินด้วย ซึ่งผักที่ลุงใจแนะนำให้เก็บไปกินก็คือ ผักกูด นั่งเองครับ
ตั้งแต่ผมหัดเดินป่าผมก็รู้จักผักกูดแล้ว ผักกูดเป็นพีชตระกูลเฟิร์นเอาไปทำอาหารได้หลายอย่างทั้งผัดทั้งแกง อันนี้ผมขอแนะนำเลยครับ
แป๊บเดียวพวกเราก็ได้มาคนละกำใหญ่ๆ มื้อเย็นคงอิ่มแปร้กันเป็นแถวๆ 🙂
เช้าของวันนี้ หลังทานกาแฟและก่อนอาหารเช้า ผมและเพื่อนๆก็เดินดูนกและสำรวจบริเวณรอบๆอ่างเก็บน้ำอีกครั้ง ที่เห็นในรูปคือจุดที่มีการส่งถ่ายน้ำไปยังคลองชลประทานเข้าสู่ตัวเมืองครับ เห็นอย่างนี้แล้วผมก็นึกถึงภาคอิสาน ถ้าน้ำท่าดีอย่างนี้ชาวบ้านก็คงจะมีอาชีพเกษตรกรรมที่ดีกว่าปัจจุบันครับ
ทริปนี้ผมได้วันลาพักร้อนมาสองวันบวกกับวันเสาร์อาทิตย์ก็เป็นสี่วันพอดิบพอดีไม่ขาดไม่เกินครับ พี่ตุ้ม นายปุ้ม และเจ้าเต่าบอกว่าจะไปรออยู่ที่ อุทยานแห่งชาติกุยบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ที่ต้องไปรอผมที่นั่นก็เพราะสองคนนี้เค้าได้รับเชิญเป็นวิทยากรให้กับคณะนักเรียนที่มาทำค่ายสิ่งแวดล้อมที่กุยบุรีก่อนหน้าพวกผมจะไปถึงครับ
การเดินทางไปกุยบุรีครั้งนี้ ผมต้องขอขอบคุณนายบอยที่จัดสรรปันส่วนพื้นที่บนรถกระบะให้นั่ง ทำให้น้องๆหนุ่มๆที่มากับบอยต้องไปนั่งท้ายกระบะโดยปริยาย ก็ต้องขอขอบคุณเด็กๆกลุ่มนี้ด้วยเช่นกันครับ ที่เอื้อเฟื้อที่ให้กับคนชราในเข้าไปนั่งในส่วนทีมีหลังคา แต่พวกเค้ากลับต้องไปนั่งตากแดดตากลมตามฝนที่กระบะแทน ขอบคุณจริงๆครับ
ทีคนในคณะที่ผมต้องเชิญไปด้วยแทบจะทุกครั้งก็คือ นายปุกปุย ครับ หลายEntryในบล็อกที่ผมเขียน มักจะต้องมีนายคนนี้อยู่เป็นประจำ นี่ถ้าบล็อกผมมีแจกรางวัลออสก้า เค้าคงได้เป็นน่าจะเป็นเตงจ๋าที่จะได้รับรางวัลครับ ฮา
และแล้วพวกเรามาถึงอุทยานฯ ใช้เวลาตั้งแต่เก้าโมงเช้าไปจนเกือบถึงบ่ายสามโมง เมื่อไปถึงก็ยังไม่เจอพวกพี่ตุ้ม เพราะเข้าไปเดินป่่ายังไม่กลับ
