ทุกวันนี้ผมยังคงคิดอยู่เสมอว่าถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะใช้ชีวิตช่วงครึ่งหลังในชนบท เหตุผลหลักก็คือ ค่าครองชีพไม่สูง ไม่วุ่นวาย ผู้คนก็ดูเป็นมิตรดีไม่ซีเรียส ทั้งนั้นและทั้งนี้ก็ต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ว่า ชนบทที่ผมจะไปอยู่จะต้องอินเทอร์เน็ตให้ใช้ เพราะว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของผมมานานแล้ว
ระหว่างเดินธรรมยาตราผมได้มีโอกาสเห็นการประกอบสัมมาอาชีพของผู้คนมากมายหลายอาชีพ ส่วนใหญ่ก็คืออาชีพเกษตรกรชาวไร่ชาวนา อาชีพที่หลายคนทราบดีว่าเป็นอาชีพที่สำคัญต่อชาติ เป็นกระดูกสันหลังของชาติ แต่ไม่รู้เพราะอะไรกระดูกสันหลังของชาติไทยส่วนใหญ่มักจะบ่นว่ากันขรมว่ายากจน รายได้ไม่เพียงพอแก่รายจ่าย ผลผลิตทางการเกษตรราคาตกต่ำ ฯลฯ ที่สุดก็นำมาซึ่งการเป็นหนี้เป็นสินไม่รวยกันสักทีภ จะโทษใครดีล่ะ? ท้องฟ้า ผืนดิน เทวดา รัฐ ระบบการปกครองภ ระบบการบริหาร ระบบการศึกษา หรือว่า เบลอๆๆ