เช้าของวันนี้ หลังทานกาแฟและก่อนอาหารเช้า ผมและเพื่อนๆก็เดินดูนกและสำรวจบริเวณรอบๆอ่างเก็บน้ำอีกครั้ง ที่เห็นในรูปคือจุดที่มีการส่งถ่ายน้ำไปยังคลองชลประทานเข้าสู่ตัวเมืองครับ เห็นอย่างนี้แล้วผมก็นึกถึงภาคอิสาน ถ้าน้ำท่าดีอย่างนี้ชาวบ้านก็คงจะมีอาชีพเกษตรกรรมที่ดีกว่าปัจจุบันครับ
รูปข้างล่างเป็นคลองส่งน้ำไปยังตัวเมืองครับ
วิวในอ่างเก็บน้ำที่ดูแล้วเย็นสบายตาจริงๆ สักพักพวกเราก็กลับไปยังที่ทำการอุทยานฯ ทานอาหารเช้าเตรียมสัมภาระออกเดินทางสู่จุดดูช้างป่่าอีกแห่งหนึ่งครับ
ว่ากันว่าจุดที่พวกเรามานั่งแอบดูช้างป่่าจุดนี้ เป็นอีกแห่งที่มีช้างมาลงบ่อยครั้งมากๆ เนื่องจากเป็นแอ่งน้ำและมี ดินโป่ง (ที่ผมได้ยินได้ฟังมา กล่าวกันว่าดินโป่่งเป็นดินที่มีเกลือปนอยู่ด้วย สัตว์แทบทุกชนิดต้องการเกลือเข้าสู่ร่างกาย เพื่่อช่วยให้ร่างกายอยู่ได้ครับ)
ในรูปคือห้างที่อยู่บนต้นไม้ริมแอ่งน้ำ ตอนนี้กำลังหาทางปีนป่ายขึ้นไปข้างบนกันครับ
น้องๆ ที่เป็นวัยรุ่นอย่างลูกศิษย์อาจารย์บอย ก็คงไม่ค่อยมีปัญหาครับ เพราะแข็งแรงกันทุกคน ส่วนผมแม้จะแก่ไปหน่อยแต่ก็พอไหวครับภ ดีนะที่นายปุกปุยไม่ได้มาด้วย ไม่งั้นคงจะแย่เพราะพี่เค้าตัวใหญ่น้องๆลูกช้างห้าเดือนเห็นจะได้
เอาล่ะ ทีนี้ก็ถึงเวลา รอ รอ รอ แล้วก็รอครับ
ทุกคนนั่งกันอย่างเงียบๆ เงียบที่สุดเท่าที่จะเงียบได้ เพื่อรอฟังเสียงช้าง
จะได้เจอไหมล่ะเหนี่ย… เฮ้อ
บทความโดย
นายนกกระรางหัวหงอก