เมื่อกิจกรรมเล่นน้ำตกจบลง คณะท่องเที่ยวก็เดินทางกลับ แต่ เอ ถ้าจะกลับไปที่เต้นท์เลยก็คงจะน่าเบื่อ เราจึงออกนอกเส้นทางเลี้ยวซ้ายขึ้นสู่จุดชมวิวของที่นี่
ระยะทางถึงจุดชมวิวไม่ไกลนัก เราจึงไปถึงตั้งแต่ก่อนห้าโมงเย็น จากตรงนี้เรามองเห็นทิวทัศน์เกือบรอบด้าน มองไกลไปถึงตัวอำเภอแก่งคอย(คิดว่าใช่นะ) ดูแล้วก็สบายใจดีนะ แต่นี้ก็ยังไม่ใช่ไฮไลท์หรอกนะ เพราะที่เราอยากจะดูที่สุดคือ แสงสุดท้ายยามอาทิตย์อัศดง นั่นเองครับ
ณ.จุดชมวิว ทุกคนพักผ่อนกันตามอัธยาศัย บางคนเลือกที่จะนักนิ่งๆ บางคนก็ปรับทุก บางคนเก็บภาพด้วยกล้องคู่ชีวิต บางคนก็เป็นนางแบบ และทุกๆคนกำลังรอพระอาทิตย์ตกดินครับ
พระอาทิตย์ค่อยๆตกดินไปทีละน้อย เพื่อการมาแทนที่ของราตรีกาล แต่ช่วงนี้แหละคือช่วงเด็ด ช่วงที่เป็นรอยต่อ ความสวยงามนั้นมีช่วงเวลาจำกัด เราจึงไม่พลาดที่จะเก็บภาพสวยๆ มาฝาก
หลายคนเห็นรูปแล้วรู้สึกเหงา แต่บางคนที่ไม่เคยเหงา(เพราะมีเพื่อน)ก็จะบอกว่ารูปสวยงาม ไม่ว่าเราจะไปเที่ยวที่ไหน สถานที่จะดีหรือไม่นั้น ไม่สำคัญ อย่างที่น้าโต้ดบอก กลุ่มเพื่อนในคณะท่องเที่ยวสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ผมกำลังจะบอกว่า การมีเพื่อนสนุกเหนือกว่าการไปเที่ยวมากมาย หาเพื่อนไว้เยอะๆนะ แล้วจะดีเอง 🙂