กว่า 3 กิโลที่เราต้องเดินไปสู่เป้าหมาย ณ หอส่องสัตว์หนองผักชี ระหว่างทางพวกเราโดนทากไล่เกาะไล่ดูดอีกรอบแม้จะไม่มากนักเพราะอยู่บนถนนลาดยาง จะหนักหน่อยก็แต่เจ้าปุกปุยเพื่อนผม คงจำกันได้ใช่ไหมครับตอนที่พวกเราเจอแม่กวางสาวระหว่างทางเมื่อEntryที่แล้ว ปุกปุยเค้าลุยหญ้าข้างทางเข้าไปถ่ายรูปใกล้ๆแม่กวาง ยืนอยู่ประมาณ 5 นาทีได้ พอกลับออกมาอีกครั้งพี่ทากของเราก็เกาะขานายปุกปุยมาเป็นพวงเลยล่ะครับ เด็ดออกตั้งนานกว่าจะหมด สงสัยปุกปุยเค้าคงจะเดินเข้าไปเหยี่ยบวังทากเข้าให้แล้วกระมังครับ ฮ่าๆ
กว่า 30 นาที พวกเราก็เดินถึงปากทางเข้าหอส่องสัตว์ เห็นรถสองแถวจอดอยู่แสดงว่ามีคนเดินเข้าไปที่หอก่อนเรา 1 คณะ ซึ่งก็ไม่ทราบจำนวนคนภ แต่ โอ แม่เจ้าเส้นทางเดินที่เป็นดินที่โดนฝนมันทั้งเหนียวทั้งลื่น งานเข้าแล้วล่ะค้าบพี่น้อง
วิวระหว่างเส้นทางเดินสู่หอส่งสัตว์ดูสวยงามสดชื่นเป็นพิเศษ คงเพราะได้น้ำฝน ทุกสิ่งอย่างดูเขียวสด น่าเสียดายที่วันนี้แสงไม่ค่อยดี ไม่งั้นผมคงได้รูปสวยๆมาอวดครับ
ที่นี่เป็นทุ่งหญ้าที่ใหญ่มากครับ ประมาณจากสายตาก็นาจะหลายสิบไร่ เรียกได้ว่าเป็นแหล่งอาหารที่อุดมสมบรูณ์มากสำหรับสัตว์ป่าที่นี่ภ ผมเคยเจอ กวาง เก้ง หมูป่า และเม่นที่นี่บ่อยๆ พี่ตุ้มรุ่นพี่ผมเค้าเคยเจอโขลงช้างลงมากินดินโป่งที่ฝั่งตรงข้างหนองผักชี ซึ่งปกติยากมากที่จะได้เห็น ผมล่ะอิจฉา เพราะตั้งแต่เดินป่ามาตั้งหลายปี ไม่เคยเห็นโขลงช้างตามธรรมชาติสักกะที
เดินมาสักพักเราก็เจอคณะนักท่องเที่ยวที่เค้ามาก่อนเรากำลังเดินสวนทางกลับพอดี ยิ้มทักทายให้กันตามประสาคนไทยเมืองยิ้ม
และตอนนี้เราก็มาถึงหอส่องสัตว์แล้ว ทุกคนก็เริ่มนั่งเงียบๆซึมซับเก็บเอาบรรยากาศกันภ ช่างสวยงามจริงๆ ไม่ว่าผมจะถ่ายภาพที่นี่สักกี่ร้อยกี่พันภาพ ก็คงไม่อาจจะบรรยายความรู้สึกที่ได้รับจากที่นี่ไปได้หมดภ อยากให้เพื่อนๆ มาเยี่ยมที่นี่กันครับ หอส่องสัตว์หนองผักชี อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่
โดย
นายนกกระรางหัวหงอก